W cieniu Dawida i Taco - jesienny Ardor.

W cieniu Dawida i Taco - jesienny Ardor.
tabela z cenami i Duża galeria zdjęć pod tekstem.

Kiedy Ardor stawiał pierwsze aukcyjne kroki, można było odnieść wrażenie, że rynek klasyków w Polsce właśnie wystrzelił w kosmos i nie wiadomo, kiedy stamtąd powróci. Pierwsza aukcja odbyła się na Stadionie Narodowym.

Wczorajsze spotkanie pieniędzy i żelaza odbyło się niedaleko od tej pierwszej lokalizacji. Na Narodowym rządziły w tym czasie tłumy nastolatków, którzy przybyli tam z całej Polski, aby wysłuchać przebojów Dawida Podsiadło i niejakiego Taco Hemingway’a. O ile pierwszego rozpoznaję, z drugim mam problem. Przypomina jednego piłkarza, ale to wszystko, co kojarzę.

Nie szkodzi, nie o nich tutaj dzisiaj będzie, bo naszą uwagę przykuwają samochody, a wcale nie jestem pewien czy obaj panowie muzycy podzielają to zainteresowanie. Coś mi nawet mówi, że może wcale nie. Tym gorzej dla nich, bo tegoroczna jesienna aukcja Ardor była miejscem, które zdecydowanie należało wczoraj odwiedzić. Do czego, ostatnio, intensywnie namawiałem.

Po aukcji na Narodowym, spotkaniach w nowej siedzibie Desy i okazjonalnych pobytach w tajnych garażach warszawskich biurowców, Ardor wylądował, w końcu, z samochodami na Żeraniu. To już nie jest ten Żerań, co za dawnych latach, pozostały praktycznie tylko hale (czy zabytkowe?) i drewniana kostka na podłogach, ale klimat pofabryczny świetnie pasuje do starszej motoryzacji.

Ardorowi udało się zgromadzić trzydzieści samochodów i kilka (za to jakich) jednośladów. Większość z pojazdów, nie była nigdzie indziej ogłaszana, tym większy ukłon w stronę aukcjonerów, że udało im się namówić właścicieli aut do powstrzymania od indywidualnej sprzedaży i zawierzeniu im w tej kwestii. Chociaż, nie wszyscy byli z tego zadowoleni.

Co prawda, aukcja rządzi się swoimi prawami i bywa, że do głosu dochodzą emocje, to wczoraj udało się zaobserwować. Co innego jednak z zasobnością portfeli i orientacją, co do merytorycznych właściwości obiektów pożądania.

Upieram się, od zawsze, żeby kupować to, co podpowiada nam serce, a dopiero w drugiej kolejności, rozum. Nie należy jednak, aż tak, mylić serca z sentymentem, wydaje mi się. Po wynikach licytacji zaś widać, że to właśnie one rządzą głowami kupujących. Oraz zachowawczy brak chęci na coś nowego.

W zestawie aukcyjnym, Ardor postawił na tzw. pewniaki czyli Mercedesy i Porsche, z ciekawą dawką włoszczyzny. Super atrakcją tego wydarzenia były zgromadzone jednoślady, z piękną Osą na czele (ale Lambrettom naprawdę niczego nie brakowało). Wielkie brawa za auta zza oceanu. O ile Covette zawsze miło zobaczyć, pickup Ford F250 naprawdę powalał dźwiękiem i wyglądem.

Nie wypada wspomnieć obszernej reprezentacji Anglii. Urokliwe Triumphy, bezsensownie tani Jaguar V12, przykuwały uwagę. Natomiast show skradł, bez wątpienia (ale chyba tylko dla mnie), Ford Cortina przebudowany do sportu. Auto z klatką bezpieczeństwa i pełnym sportowym wyposażeniem oraz homologacją na kolejne lata, stanowiło nie lada kąsek.

Największym zaskoczeniem dla mnie, był natomiast skromny Audi 100 Coupe S z 1973 roku. Z pozoru, samochód nie wyróżniał się niczym specjalnym. Ot, coupe z opadającym łagodnie tyłem oraz elementami nadwozia widywanymi, w tamtych czasach, nawet w japońskich autach tego typu. Harmonijna linia nadwozia, nienachalny detal oraz prostota projektu wnętrza, mnie oczarowały.

Z 34 wystawionych do sprzedaży pojazdów, nowych właścicieli znalazło nieco ponad połowa z nich. Z kolei, tylko cztery transakcje przeszły powyżej tzw. ceny minimalnej. Pozostałe to zatem oferty w rejonie ceny wywoławczej i tylko od obecnego właściciela zależy, czy zgodzi się sprzedać pojazd na tak zaproponowanych warunkach.

Zaskoczyło mnie, że nikt nie zainteresował się wspomnianym Audi, Cortiną, Fordem F250 czy pięknym Austinem-Healeyem. Zażarcie, za to, licytowano małego Fiata, dwunastocylindrowego Jaga (ale cena startowała z poziomu 12 tys złotych) czy naprawdę niepięknego Karmanna Ghię.

Dało się zauważyć, że mentalna granica zakupów na aukcji zawisła wczoraj na poziomie około 50 tysięcy złotych i tak właśnie, chociaż warunkowo, sprzedano Mercedesy SL serii 129 i 107 oraz Beczkę. Nieco taniej wylicytowano Opla Mantę, Fiata 500, 1500 i 124 Spider ale również Corvettę z 1974 roku.